Łysienie plackowate (alopecia areata) to dolegliwość o podłożu autoimmunologicznym, prowadząca do utraty włosów w postaci wyraźnie zaznaczonych, okrągłych placków. Placki często przypominają kształt monety, z czasem mogą się powiększać lub łączyć. Dotyka zarówno dorosłych (kobiety, mężczyzn) jak i dzieci, a jej przebieg jest trudny do przewidzenia. Przyczyny łysienia plackowatego nie są w pełni poznane natomiast specjaliście, lekarze, naukowcy zidentyfikowali kilka kluczowych czynników, które mogą odgrywać istotną rolę w rozwoju tej dolegliwości.
1. Czynniki autoimmunologiczne
Łysienie plackowate jest chorobą autoimmunologiczną, co oznacza, że układ odpornościowy atakuje mieszki włosowe, uznając je za obce struktury. Prowadzi to do zahamowania wzrostu włosów, a w konsekwencji do ich wypadania.
2. Stres i czynniki psychologiczne
Stres emocjonalny i psychiczny są często wymieniane jako jeden z czynników wyzwalających lub nasilających objawy łysienia plackowatego. Choć nie jest on bezpośrednią przyczyną tej dolegliwości, może prowadzić do zaburzeń w funkcjonowaniu układu immunologicznego, zwiększając ryzyko ataku na mieszki włosowe.
3. Infekcje i choroby wirusowe
Przypuszcza się, że wirusy mogą działać jako czynniki wyzwalające reakcję autoimmunologiczną.
4. Choroby współistniejące
Łysienie plackowate często współwystępuje z innymi chorobami autoimmunologicznymi, takimi jak:
- Hashimoto (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy),
- cukrzyca typu 1,
- bielactwo
- łuszczyca,
- reumatoidalne zapalenie stawów.
Obecność jednej choroby autoimmunologicznej zwiększa ryzyko wystąpienia kolejnej, co sugeruje istnienie wspólnego mechanizmu immunologicznego.
5. Niedobory składników odżywczych
Dieta uboga w kluczowe składniki, takie jak witaminy z grupy B, biotynę, witamina D, K oraz żelazo, cynk może negatywnie wpływać na kondycję włosów i zwiększać podatność na ich wypadanie. Braki odpowiednich składników odżywczych lub ich niedobór mogą negatywnie wpływać na zdrowie włosów, osłabiając ich strukturę, zwiększając ich łamliwość oraz przyczyniając się do nadmiernego wypadania.
6. Ekspozycja na toksyny i czynniki środowiskowe
Kontakt z toksycznymi substancjami chemicznymi, zanieczyszczenie powietrza czy długotrwała ekspozycja na metale ciężkie mogą wpływać na funkcjonowanie układu odpornościowego i wywoływać reakcje autoimmunologiczne, co może sprzyjać rozwojowi łysienia plackowatego.
Łysienie plackowate to skomplikowana dolegliwość, której przyczyny są wieloczynnikowe i nie są w pełni poznane. Największą rolę odgrywają mechanizmy autoimmunologiczne, predyspozycje genetyczne oraz czynniki psychologiczne. Choć obecnie nie istnieje jednoznaczne lekarstwo na tę chorobę, istnieją metody terapeutyczne, które mogą zahamować jej rozwój i wspomóc odrastanie włosów. Jeśli zauważasz u siebie pierwsze objawy łysienia plackowatego, warto skonsultować się z trychologiem lub dermatologiem, aby wdrożyć odpowiednie leczenie i minimalizować skutki choroby. Polecam Ci również książkę: Łysienie Plackowate Życie Pełne Wyzwań.
